Oyun, çocuğun gelişiminde çok önemli bir yere sahiptir ve farklı yaş gruplarında farklı oyun biçimleri ortaya çıkar. Çocuk, keşfetme ve faaliyetlerde bulunma ihtiyacı nedeniyle oyun oynamaya başlar. Bu süreçte, çocuğun deneme yapabileceği uygun ortamın ve merak uyandıran oyuncakların sağlanması büyük önem taşır. Oyuncakların çocuğun kas gelişimine katkıda bulunması, girişimcilik yeteneğini geliştirmesi ve hayal gücünü artırması gerekir. En önemlisi, çocuğun problem çözme becerilerini teşvik etmesi gerekir.
1-2 yaş arası çocuklar: Bu dönemde çocuklar genellikle tek başlarına oyun oynarlar ve diğer çocukları izlemekten hoşlanırlar. Tek başına etkinlik dönemi olarak adlandırılan bu yaş grubundaki çocuklar, çevrelerindeki oyun malzemeleriyle yalnız başına oynamayı tercih ederler.
2-3 yaş arası çocuklar: Bu yaş grubundaki çocuklar yan yana oynarlar, ancak kendi oyuncakları ile bağımsız şekilde vakit geçirirler. "Paralel oyun" olarak adlandırılan bu dönemde çocuklar birbirleriyle aynı oyuncakları paylaşabilir, fakat oyun faaliyetleri bireysel kalır.
3-4 yaş arası çocuklar: Hayal gücü ve hikaye yaratma bu dönemde ön plana çıkar. "Dramatik ya da yaratıcı oyun dönemi" olarak bilinen bu yaşlarda, çocuklar evcilik, doktorculuk gibi hayali oyunlar oynamaya başlarlar.
4-5 yaş arası çocuklar: Bu yaş grubu, iş birliğine dayalı oyunlar oynamaya başlar. Çocuklar, bir araya gelerek organize olur ve belirli bir amacı gerçekleştirmek için birlikte hareket etmekten keyif alırlar. Oyuncakları paylaşırlar ve birbirlerinin fikirlerinden yararlanırlar.
5-6 yaş arası çocuklar: Bu yaş grubundaki çocuklar artık kurallı oyunlar oynamaya başlar. Örneğin, futbol gibi belirli kuralları olan oyunlar ya da kendi kurallarını belirledikleri oyunlar oynarlar ve bundan büyük zevk alırlar.
Okul çağı çocuklar: Çocuğun okula başlamasıyla birlikte oyunlara olan ilgisi değişir. Bu dönemde çocuklar basketbol, bisiklet sürme, paten kayma ya da satranç gibi becerilerini geliştirebilecekleri oyunlara yönelirler. İlerleyen yaşlarda ise sinema, tiyatro ve spor gibi yetişkin aktivitelerine ilgi göstermeye başlarlar.
Tüm bu yaşlara bakıldığında, oyun oynamanın çocuk gelişimi açısından vazgeçilmez olduğu görülmektedir. Oyun, çocuğun kendine ait bir dünya yaratmasını sağlarken, ebeveynlerin de bu dünyaya dahil olmasına olanak tanır. Ebeveyn ve çocuk birlikte oyun oynadıklarında, aralarında bir bağ ve iletişim kurulur. Bu sayede ebeveyn, çocuğunu daha iyi tanır, onun kaygılarını, sevinçlerini ve üzüntülerini gözlemleyebilir. Çocuk ise oyun yoluyla ailesiyle sağlıklı bir ilişki kurar, onlara daha fazla güven duyar ve yakınlaşır.
Çocuk gelişimi hakkında daha fazla bilgiye sitemizde bulabilirsiniz.En son Yayınlarımıza burdan ulaşabilirsiniz.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınızı bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz.