Liseden sevdiğin bir hocam vardı, halen çok severim. Onu hep gıpta eder, onun büyük görür ve onu kendime örnek alırdım. Türkiye konusunu konuşmak için hocamın yanına gittim. Giderken de sürekli 2020'de, 2030'da, 2040'da neler başarmış olacağımı hayal ediyordum. Neyse gittim hocaya...
-Hocam! Ben üniversiteyi bırakmak istiyorum!
-Niye?
-Hocam, eğer Azerbaycan'da kalırsam hayallerimin gerçekleştiremeyeceğimi anladım. Bu yüzden tekrar sınava girip Türkiye'ye gitmeyi düşünüyorum!
- Hayallerini abartıyorsun!
-hocam abarttın falan yok. Bunlar benim hayallerim. Gerçekleştirmek zorundayım.
-Rasim aynı üniversitede 6 arkadaşsınız 3 bilgisayar mühendisi 2 işletme ve sen endüstri mühendisi. Sen zengin çocuğu değilsin. Büyük işler başarmak mümkün değil. Üniversiteyi bitirince 6 arkadaş birlikte bir bilgisayar dükkanı açarsınız. 10 yıl kadar çalıştıktan sonra sen ayrılır kendi dükkanını açarsın. Çocukların onun daha büyük bir dükkan haline getirirler. Torunların da alışveriş merkezine dönüştürürler.
-.....
-.....
-Şimdi söyle bakalım ne yapmaya karar verdin?
-hocam hayatın boyunca seni veya bir başkasını büyük görmemeye ve kendime örnek almamaya karar verdim!
O gün kararımı verdim. Sadece inandığımın peşinden gideceğim diye ve hep böyle yaptım. Bilgiye ihtiyacım olduğu zaman insanlara danıştım ,gerektiğinde destek istedim ama nihai karar olarak hep kendi bildiğimi, hep kendi inandığımı yaptım.
Çünkü bu benim hayatım. Başkalarının keyfine bırakamam. Kendini başkasına bırakırsan, seni ya davulcu yapar ya da zurnacı!
Size iki sır daha vereyim:
1. Sevdiğin bir işle uğraşırsan asla yorulmazsın ve hayatından hep zevk alırsın.
2. Zamanını verimli kullanmanın en iyi yolu sevdiğin bir işe sahip olmaktır.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınızı bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz.