Hoca Çocuk/Kitabın netteki hali

bilgisayar aşkı  DÜNYANIN EN BÜYÜK BİLGİSAYAR ÜRETİCİSİ   Genç bir adam, annesinin ve babasının isteği üzerine o yıl Teksas üniversitesinde öğretimine başlayacaktır. Ama kafası arabasının arka koltuğunda duran bilgisayardadır.Austin'deki yurt odasına yerleşir yerleşmez, bilgisayarın içini açar ve incelemeye başlar.     Piyasadan 3.000 dolara satın aldığı bu bilgisayarın içindeki parçalarının değeri sadece 600 dolardır. Kafasından basit bir matematik yapar ve "ben bu bilgisayarı tüketiciye nasıl daha ucuza satabilirim?" diye düşünür.      Okul açılır ve bir süre sonra dersler kötü gitmeye, notlar düşmeye başlar. Bunu öğrenen anne ve babası, bir sabah ona haber vermeden uçağa atlayıp Austin'e gelirler ve havaalanından kendisini ararlar. Genç Michael, parçalarına ayırdıgi bilgisayarları arkadaşının odasındaki banyoya doldurup perdesini çeker. Ailesi gelir ve işte orada belki de hayatının en önemli anlarından birisini yaşar. Babası doğrudan söze girer...

AZMİN ELİNDEN HİC BİR SEY KURTULAMAZ  Çelimsiz ve aç bir kurt, soğuk bir günün sabahı köyün yakınlarında dolaşırken, besili ve karnını iyice doymuş bir köpekle karşılaştı. "Söylesene dostum" dedi kurt,"nasıl böyle tombul olabiliyorsun?" "İnsanlar beni besliyorlar."diye cevap verdi köpek. "Hepsi bu kadar mı?" diye alaylı bir ifade ile sordu kurt. "İşin çok zor olmalı öyleyse." "Hayır."dedi köpek."Yaptığım tek şey, geceleri bahçeyi beklemek." "Bunun için mi sana yemek veriyorlar?" dedi kurt.  "Eğer hepsi buysa ben de sana yoldaş olurum. Sen dışarıda yiyecek bulmana ne demek olduğunu bilemezsin." "Sahibim şüphesiz seni de besler."dedi köpek.  Kurt, köpeğin halini imrendi ve beraberce köpeğin bekçilik yaptığı yere doğru gittiler. Bahçeye girer girmez kurt, köpeğin boynundaki bir ize dikkat kesildi. "Baksana dostum, boynundaki tüylere ne oldu?" "Zincir tüylerimi döktü....

ÇARESİZSENİZ, ÇARE SİZSİNİZ.BİR SEYİ YETERİNCE İSTEMEK Bir kurbağa yaralanmış ve toprak yoldaki ufak bir çukurun içinde kalmıştır. Bütün gayretine rağmen dışarı çıkamaz. Diğer kurbağalar da arkadaşlarını dışarı çıkartamazlar. İhtiyaçlarını karşılamak için su ve yiyecek getirirler. Birdenbire bir ses duyulur ve yolda bir kamyon belirir. Kamyon kurbağanın olduğu çukura doğru ilerlemektedir. Kurbağalar etrafta çığlıklar atarak telaşla ve çaresizlikle zıplar durur. Kamyon tam çukurun içinden geçmek üzereyken, yaralı kurbağa zıplar ve çukurdan çıkmayı başarır. Arkadaşları şaşkınlıkla sorar"hani çukurdan çıkamıyordun". Yaralı kurbağa ise "çıkmak zorundaydım, başka çarem yoktu" der.   Çaresizlik bir sıçrama tahtasıdır. Köşeye sıkıştığımızda başka çaremiz kalmadığında bir anda çözümler üretmeye başlarız. Bir şeyin yeterince istiyorsanız, bir yolunu bulursunuz. Güçlü arzularınız varsa, hiçbir problem sizi durduracak kadar büyük olamaz. Sevdiğiniz işle gelen bir b...

SİZİN YETENEGİNİZ NEDİR? Bir gün geç bir delikanlı Yahya Kemal Beyatlı'ya gelerek; " üstad ben ya ressam ya da şair olacağım. Henüz bir karar veremedim .Kararım da bana yardımcı olur musun?"der . Yahya Kemal Beyatlı, delikanlıya ; Resimlerin ve şiirlerin yanında mı?diye sorar. Delikanlı;" şiirlerim yanımda". der ve Beyatlı'ya gösterir. Yahya Kemal şiirleri okuduktan sonra, delikanlıya şöyle der:" sen ressam ol evladım."  Delikanlı şaşırır ve"Ama daha resimlerimi görmediniz ki?" der Yahya Kemal Beyatlı cevap verir  "Ama şiirlerini gördüm." Bir adamın ne kadar büyük olduğunu, hayallerinin büyüklüğüne bakarak anlayabilirsiniz. Hepimizin hayalleri var. Hepimiz hayattan bir şeyler istiyoruz, önemli başarılar elde etmek ve saygınlık kazanmak istiyoruz. Hiç kimse kendini gösteremediği, kendini yaşayamadı, mücadeleden yorgun düştüğü, çıkmazlar arasında geçen bir yaşam hayal etmez. Herkes hayatıyla farklı bir şeyler yapmayı h...

Hayat acil bir durum değildir fakat biz her şey acil olması gerekiyor gibi düşünürüz. "Bazı açılardan bu strateji,bizim blogumuzun da ana maddesi diyebiliriz.Cogu insan aksine inansa da aslında hayat gerçekten acil bir durum değildir. Yillar için de hayatın acil bir durum olduğuna inandıklari için hem ailelerini hem de düşlerini ihmal eden yüzlerce danışanim oldu. Nevrotik davranışlarin, haftada seksen saat çalışmazlarsa hiçbir işi bitiremeyecekleri inancıyla savunuyorlardi. Bazen onlara öldüklerinde gelen kutularının boş olmayacağını hatırlatırım!!.Üç çocuk annesi bir ev hanımı olan bir danışanım geçenlerde "sabah herkes evden çıkmadan evi istediğim gibi temizleyemiyorum,"demişti.Mukemmel  olamadığı için o kadar üzülüyordu ki doktoru ona bir anksiyete ilaci yazmıştı.Butun bulaşıklar yıkanıp,bütün havlular katlanana kadar başına silah dayanmış gibi davranıyordu.ve (hissediyordu) Burada da dile getirilmeyen varsayım,hayatın acil bir durum olduğuydu! Gerçekte y...

HAYALİMİZ,HEDEFLERİMİZ, ÖNÜMÜZDEKİ FIRSATLAR Bir adam halinden yakınır dururmus: "Çalışıyorum, didiniyorum sonunda ancak gecinebiliyorum.Ustelik tek başınayim, kimsem yok." Böyle mutsuz bir şekilde sIzlanip dururken. Bir karar vermiş: Yollara düşüp bir melek bulacak, halini anlatıp  ondan bu haksızlığı düzeltmesini isteyecekmiş. Yola koyulmuş. Dağda giderken bir kurtla karsilasmiş. Ayakta zor durabilen, bir deri bir kemik kalmış kurt,adama yaklaşmiş, nereye gittiğini sormuş. Adam derdini anlatmış, "Bir melek ariyorum. Onu bulup bana yapilan haksızliği düzeltmesini isteyeceğim." Bunun üzerine kurt, "Bana da bir iyilik yapar mısın?" demiş, "Ben de gece gündüz dolaşıyorum, bir lokma yemek zor buluyorum. O meleğe benden söz et söZ et, böyle aclıktan ölen kurt da olurmuymuş diye sor." Adam tekrar yola koyulmuş. Çok geçmeden karsisina güzel bir kiz çıkmiş. KIz da ona nereye gittiğini sormuş. Hikâyesini dinledikten sonra adamın ellerine sarılmış: "...